Met 'Agrariër' wordt een melancholisch verlangen naar eenvoud verbeeld. In Permekes tijd kon men het boerenleven nog zonder vervreemdende ‘filter’ beleven. Vandaag zijn wij afgedwaald en veel meer afgesloten van ons gevoel, leven we vanuit ons hoofd en verlangen we naar wat we niet meer hebben: de eenvoud van de directe beleving. 'Agrariër' is een ode aan het simpele boerenleven gezien door de blik van iemand uit het hier en nu, iemand die beseft dat ze niet (meer) weet wat eenvoud-in-beleving is doch die die eenvoud beeldend probeert na te bootsen binnen haar talenten en beperkingen.